AKTUALA jaro 2020 — 2021:
Ĉu ankaŭ vi ne ŝatas, se ĉirkaŭas vin forĵetitaj rubaĵoj?
Malgraŭ tio bedaŭrinde kuŝas rande de la vojoj plurmil litroj da forĵetitaj falaĵoj…
Se ĉiu sur sia vojo prenus nur unu rubaĵon el ili, kaj ĵetus tion en rubujon, la mondo estus pli pura, pli vivebla loko…
Aliĝu ankaŭ vi! !
Nia Naturprotekta (Geonauta Amika) Asocio mmfirme purigadas la liniojn de la pilgrimvojoj de El Camino en Hispanio. /3000 litrojn da rubaĵoj ni kolektis ĝis nun./
Aliĝu ankaŭ vi al ni, helpu kolekti rubaĵojn, aŭ subtenu niajn agadojn, ke ni povu haltigi tiun ĉi manieron de la naturdetruado. Pere de nia agado ni deziras longdistance solvi tiun ĉi planednivelan problemon. La linio de El Camino estas elstara ĉar venas pilgrimantoj el ĉiuj partoj de la mondo, kaj la famon de niaj afiŝoj tiuj homoj kunportas al iliaj hejmlandoj.
El viaj monaj subtenoj ni aĉetas sakojn por rubaĵoj, pinĉilojn por kolekti ilin, ni fabrikas atentigajn ŝildojn, kiujn ni meta apud la vojon.
Krome ni disigas flugfoliojn kaj afiŝojn en pilgrimant-rifuĝejoj kaj drinkejoj kie turniĝas multaj pilgrimantoj.
geonautax@gmail.com
La plej facila subtena opcio kun Kreditkarto:
Saluton al la leganto!
La plejparton de miaj lastaj dek vivojaroj mi pasigis per paŝado sur la pilgrimvojo El Camino, kaj finfaro de ĝiaj diversaj variantoj. Ĝis nun mi plenumis 12 itinerojn, kolektante 4000 kilometrojn, dum kio mia bonsorto kunportis min kun ĉiaspecaj gepilgrimantoj. Inter ĉiuj la plej atentinda estis
maljuna Sinjoro emeritiĝinta el Madrido, kiu piediris de Santiago ĝis Jerusalemo, kaj de Jerusalemo ĝis Santiago.
Tiu ĉi estis la unua signo, sur kies bazo mi komencis esploradi, kiel, kaj
kiumaniere ankaŭ mi mem povus plenumi jenan Sanktan Vojon?
Santiago – Jerusalemo
” Vojo, kiu levas vin inter la nubojn, kaj turnas vin en la koton. “
I. Etapo – Csiksomlyó – Màriazell – Mária survoje
II. Etapo – Mariazell – Paris – Santiago de Compostela
III. Etapo – Santiago – Lourdes – Roma
IV. Etapo – Roma – Jerusalemo
Unue mi mencius miajn kunpilgrimantojn, kiuj — kiam mi prezentis al ili mian
harhirtigan ideon — trovis tion iom stranga, sed poste ili entuziasme subtenis
min en la realigo de la plano.
La vojo prenos multajn milojn da kilometroj, kaj plurajn monatojn de la
partoprenontoj.
Kompreneble ni volonte akceptas alkroĉiĝantojn ankaŭ por partodistancoj.
Por helpi niajn postvenantojn, ni markos la tutan vojon per la subaj glumarkoj,
kaj ni fiksos la itineron per GPS. Dum la tuta vojo ni deziras pilgrimi en
malnovaj, arĥaikaj vestoj, kaj — krom ŝipoj, pramoj, kaj ĉaretoj movataj per
homa aŭ besta forto — ni deziras eviti ĉiujn aliajn veturilojn, la atingaĵojn de la
moderna epoko.
,, Mea Culpa ,,
Mi aŭdis pri ili, ke en la mondo ekzistas Johanoj kaj Joĉjoj. Johano volis savi
la Mondon, tio ne sukcesis, kaj nun li estas malfeliĉa. Joĉjo volis ripari la
kudromaŝinon, tio sukcesis, kaj nun li estas feliĉa. Mi estas feliĉa “Joĉjo”, kiu
deziras dividi sian feliĉon kun aliaj “Joĉjoj”. Ne kun Johanoj, ĉar ilin mia ĝojo
ne feliĉigas, kaj reciproke.
Mi ne volas fariĝi Johano, kaj savi la Mondon.
Mia celo:
per plenumo de la Camino, — post la egoismaj celoj, krom la plibonigo
de mi mem, — ke mi montru tian camino-manieron al la homoj, kiu
postulas portadon de pezoj, suferojn kaj lukton, tamen havas egan
efikon formi la homon kaj karakteron. La piede paŝataj multaj centoj da
kilometroj — per tradiciaj metodoj, sen teĥnikaj atingaĵoj, ignorante
luksaĵojn — havas eksterordinaran efikon al la profungiĝanta pensado.
Per kio eble ni ne povas tutkleriĝi, miliono kaj unu aferroj rilatantaj la sencon de nia vivo povas troviĝi en nova lumo, kaj povas gajni novan
sencon.
– Eble, tiu ĉi ŝajnas nebuligita argumentado, sed tiu Pilgrimanto, kies tornistron portadas la Jakabi-trans, kaj li mem de hotelo al hotelo trasuferadas sian
Camino-n, tiu partoprenas alian ilgrimvojon, kaj iras hejmen kun malsamaj spertoj, ol tiu pilgrimanto, kiu simile al mi, tranoktas en simplaj tranoktejoj, rasuferas la elprovojn de la Vojo, travivas ĉiujn spiritualajn miraklojn de la Vojo. Al la unua plenum-maniero mi ne volas, kaj eĉ ne povus helpi.
Mia celo estas, ke montrante ekzemplon, mi instigu laŭeble plej multajn homojn al la alia Vojo, kaj tiujn mi provizu per bonaj konsiloj, direktomontroj, kaj utilaj informoj. Mi ne reploras la delonge pasintajn tempojn. Kio estis, tio forpasis. Nuntempe fizike ni estas dekfoje pli multnombraj sur la Vojo, sed laŭmense ni restis samkvantaj. Mi povas havi komunecon nur kun tiuj, kiuj fine de la taga etapo sidas kune, lumigas kandelon, dankemas pro la kunesto, kiuj preĝas, aŭ simple meditas. Kion mi faru kun tiuj, kiuj sidas en la drinkejo, armitaj per ĉiuj suveniroj de la Camino rigardas la grandekranan televidilon drinkante bieron? Tamen, ankaŭ inter ili troviĝas kandidatoj. Tiuj, kiuj vidas nin, prepariĝantajn matene sur la kampoj, kie ni dormis en la hotelo milion-stela, multaj ankaŭ fotas nin. Estas, kiuj demandas, ĉu ili rajtas aliĝi? Ĉar ili serĉis ĝuste ĉi tion, sed ĝis nun iel ne trovis. Nu, jen mia celo.
Pro tio ĉi mi uzas mezepokan kostumon, havas paŝtistan bastonon, kaj pilgrimas kun hundo apud mi, por ke mi helpu tiajn homojn trovi kaj plenumi ilian pilgrimvojon.
Kara Leganto, Kunpilgrimanto!
Mi petas Vin, helpu nian vojon per pago de ia minimuma sumo, donu vian
nomon kaj adreson, ke ni povu reciproki vian kontribuon pere de emblemita
T-ĉemizo, aŭ ia bagatelaĵo!
Iĝu partoprenanto en tiu ĉi fantastika spirituala vojaĝo, kaj helpu al ni kolekti
la bezonatan financon de tiu ĉi vojo. Pere de ĉiuj unuopaj euroj Vi povas helpi
2 kilometrojn de la vojo. Depende de via monujo, vi subtenu nin per 1, 10, aŭ
50 euroj, ke ni povu kolekti la 1000 eurojn, bezonatajn por la komencaj 2000
kilometroj de la unua jaro.
Anticipe ni dankas!
Alvenintaj donacoj ĝis la hodiaŭa tago: 142 euró
Donacoj:
La plej simpla maniero por donaci per bankokarto:
La plej facila subtena opcio kun kreditkarto:
